احقب

لغت نامه دهخدا

احقب. [ اَ ق َ ] ( ع ص ) خر وحشی که درشکم وی سپیدی باشد، یا تنگ بستنگاه وی سپید باشد. گورخر که تهیگاه او از هر دو سوی سپید باشد. خر دشتی که در شکم او سفیدی بود. مؤنث : حَقْباء. ج ، حُقْب.

احقب. [ اَ ق ُ ] ( ع اِ ) ج ِ حَقب و حُقُب.

احقب. [ اَ ق َ ] ( اِخ ) نام یکی ازجنیان که از پیغامبر صلی اﷲ علیه قرآن شنیده است.

احقب. [ اَ ق َ ] ( اِخ ) ابن احمر. عمروبن احمر باهلی شاعر معروف که شعرش اغلب در لغت مورد استشهاد است و عادةً نام او نیاورند و به قال ابن احمر اکتفا کنند. ( مرصع ).

فرهنگ فارسی

شاعر معروف

پیشنهاد کاربران

بپرس