احفه

لغت نامه دهخدا

( احفة ) احفة. [ اَ ح ِف ْ ف َ ]( ع اِ ) ج ِ حِفاف. طرّه های موی گرداگرد سر اَصْلَع. || قومی که چیزی را گرد فروگرفته باشند.
احفه. [ اَ ح ِف ْ ف َ ] ( ع اِ ) رجوع به احفة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس