احصاء

( در ابیات عرفانی ) بمعنی؛ ذکر با فکر - و به شماره درآوردن حقیقت باطنی مطلبی است. [که پس از؛ تفحص و معلوم گشتن "اصل وجودی آن" بیان می گردد]
شرح اسما می نویسد دل به لوح جان ما
عاشقانه روز و شب احصای اسما می کند

اکتساب

احصا یعنی محاسبه، ب ثمر رساندن، زنده کردن یا زنده نگاهداشتن موضوعی بلحاظ حقوقی، منظور شدن

احصاء به معنی شمارش است و در اصل از حصی به معنی ریگ گرفته شده ، زیرا بسیاری از مردم در زمانهای قدیم که به خواندن و نوشتن آشنا نبودند ، حساب موضوعات مختلف را با ریگها نگه می داشتند .

وثیقه