احص
لغت نامه دهخدا
احص. [ اَ ح َص ص ] ( اِخ ) احص وشبیث دو محل است در نجد از منازل ربیعه که بعد به پسران وائل بکر و تغلب تعلق یافت. || دو محل است در شام از نواحی حلب ، شامل ناحیه بزرگ دارای دیه ها و مزارع و در مقابل حلب واقع است و قصبه آن خناصره نام دارد که عمربن عبدالعزیز آنجا منزل کرد. ( معجم البلدان ) ( مراصد ). در منتهی الارب آمده است که : احص و شبیب دو موضع است بتهامه و دو موضع است بحلب.
پیشنهاد کاربران
ناخجسته، نافرخنده