احسان بهشت. [ اِ ن ِ ب ِ هَِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) احسان کلی و تمام : جانب میخانه رو، بگذر ز مسجد کاندروگر بیامرزندت احسان بهشتت می کنند .محمدسعید اشرف ( از بهارعجم ).متن و حاشیه از لغت نامه های تألیف هند نقل شده است و با ذوق سلیم ایرانی وفق نمیدهد.