احسان بهشت

لغت نامه دهخدا

احسان بهشت. [ اِ ن ِ ب ِ هَِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) احسان کلی و تمام :
جانب میخانه رو، بگذر ز مسجد کاندرو
گر بیامرزندت احسان بهشتت می کنند .
محمدسعید اشرف ( از بهارعجم ).
متن و حاشیه از لغت نامه های تألیف هند نقل شده است و با ذوق سلیم ایرانی وفق نمیدهد.

فرهنگ فارسی

احسان کلی و تمام

پیشنهاد کاربران

بپرس