احزم

لغت نامه دهخدا

احزم. [ اَ زَ ]( ع ن تف ) حازم تر. بحزم تر. بحزم نزدیک تر :
ولکن صدم الشرّ بالشر احزَم.
متنبی.
- امثال :
احزم من حرباء.
احزم من سنان .
احزم من فرخ العقاب . ( مجمع الأمثال میدانی ).
|| ( ص ) زمین درشت و بلند. || اسب کلان حیزوم و تهیگاه برآمده. || سطبرمیان.

احزم. [ اَ زَ ] ( اِخ ) نام اسب نبیشه سلمی.

احزم. [ اَ زَ ] ( اِخ ) ابن ذهل. از اولاد سامةبن لوی است و از نسل اوست عبادبن منصور قاضی بصره و عبداﷲ ذوالرمحین یکی از اشراف.

پیشنهاد کاربران

بپرس