احذاء. [ اِ ] ( ع مص ) نعل و پاپوش دادن. کفش در پای کسی کردن. ( منتهی الارب ). نعلین دادن. ( تاج المصادر ). || بهره از غنیمت دادن. || عطا دادن. ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر ). || احذاء اهاب ؛ بسیار درانیدن پوست را.
