احجن

لغت نامه دهخدا

احجن. [ اَ ج َ ] ( ع ص ) کژ. ( زوزنی ). کج :صقرٌ احجن المخالب ؛ چرغی کژچنگال. || کوزپشت. کوژ. ( تاج المصادر ). قوزپشت. کوز. || کج بینی. خفته بینی. || چیز کج شده. || مرغول و فروهشته موی : شعر احجن. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

کوزپشت کج بینی

پیشنهاد کاربران

بپرس