احتفار

لغت نامه دهخدا

احتفار. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) کندن زمین به آهن. زمین بکندن. ( تاج المصادر ). || چاه کندن. || پاک کاویدن.

پیشنهاد کاربران

بپرس