احتذاء. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) نعل در پای کردن. نعلین در پای کردن. || پیروی کردن. || بجا آوردن حکم : احتذی مثاله ؛ بر نهاد وی کار کرد. || بکسی پی بردن.
