احتتان

لغت نامه دهخدا

احتتان. [ اِ ت ِ ]( ع مص ) نیک مستوی و برابر شدن. ( منتهی الارب ). با یکدیگر راست آمدن. ( تاج المصادر ). نیکو مستوی گردیدن.

پیشنهاد کاربران

بپرس