احتاء. [ اِ ] ( ع مص ) استوارگردانیدن : احتاء جدار؛ استوار و محکم کردن دیوار را. || احتاء عقده ؛ بستن گره را. || احتاء کساء؛ ریشه تافتن گلیم را. تافتن ریشه. || احتاء ثوب ؛ دوختن جامه را. ( منتهی الارب ).
