احباء

لغت نامه دهخدا

احباء. [ اَ ح ِب ْ با ] ( ع ص ، اِ ) اَحِبّا. ج ِ حبیب. ( دهّار ). دوستان :
درد احبا نمی برم به اطبا.

سعدی.

احباء. [ اِ ] ( ع مص ) نرسانیدن تیر بر نشانه.

احباء. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ حَباء.

( اَ حِ بّا ) [ ع . ] (ص . اِ. ) جِ حبیب ، دوستان .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید