احاظه

لغت نامه دهخدا

( احاظة ) احاظة. [ اُ ظَ ] ( اِخ ) ابن سعدبن عوف ، پدر قبیله ای از حمیر.

احاظة. [ اُ ظَ ] ( اِخ ) دهی به یمن منسوب به احاظةبن سعد. وُحاظة.

پیشنهاد کاربران

بپرس