لغت نامه دهخدا
اجنة. [ اَ/اِ/اُ ن َ ] ( ع اِ ) تندی رُخساره. وَجنه. طرف بالای روی که بلند برآمده نهاده است.
فرهنگ فارسی
( اسم ) در عربی جمع : جنین و در تداول فارسی زبانان بغلط جمع : جن است و معنی پریان از آن اراده میشود . توضیح ( جن ) خود اسم جمع و مفرد آن جنی بزیادت یائ مشدد است .
تندی رخساره
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
= جنین
گویش مازنی
واژه نامه بختیاریکا
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی أَجِنَّةٌ: جنین ها(دراصل از جَنَّ به معنی استتارونهان شدن)
ریشه کلمه:
جنن (۲۰۱ بار)
ریشه کلمه:
جنن (۲۰۱ بار)
wikialkb: أَجِنّة
پیشنهاد کاربران
در فرهنگ زبان عربی أَجِنَّةٌ جمع جَنین ، بچه ای که هنوز در شکم مادر است. در مثال " وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِی بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ، و از آن روز که شما به صورت جنینهای ناچیزی در درون شکمهای مادرانتان بوده اید" قرآن کریم سوره نور آیه 32
أجنة جمع جنین است و جمع کلمه "جِنَّة" است.
اجنه در فارسی به عنوان جمع "جن"یک خطای متداول است.
اجنه در فارسی به عنوان جمع "جن"یک خطای متداول است.
خلق آتشین ؛ شیاطین. جنیان. ( ناظم الاطباء ) .