اجنادین

لغت نامه دهخدا

اجنادین. [ اَ دَ / اَ ] ( اِخ ) موضعی است به شام از نواحی فلسطین. در کتاب ابوحذیفة اسحاق بن بشر بخط ابوعامر العبدری آمده است که اجنادین از رملة از کوره بیت جبرین است که در آن مسلمین را با رومیان وقعه ای است. ( معجم البلدان ). و این جنگ در خلافت عمر روی داد. مؤلف مجمل التواریخ و القصص در ص 273 آرد: چون سال پانزدهم [ هجرت ] بود ابوعبیده حمص بگشاد و قِنسرین و قِیساریّه و اجنادین جمله در این تاریخ بر مسلمانان گشاده گشت ، و پنج یک غنیمتها بجانب مدینه فرستاد. و رجوع به حبط ج 1 صص 158 - 161 شود.

اجنادین. [ اَدَ / اَ ] ( اِخ ) ( وقعه ٔ... ) رجوع به اجنادین شود.

دانشنامه آزاد فارسی

اَجْنادین
نام ناحیه ای باستانی در فلسطین قدیم، در شرق رَملَه (شهری نزدیک تل آویو) و ظاهراً بین این شهر و بیت جبرین (بیت جبریل). در ۱۳ق/۶۳۴م در این محل بین لشکریان امپراتوری روم شرقی و سپاه مسلمانان (گویا به فرماندهی خالدبن ولید) نبردی سخت روی داد که به شکست رومیان و عقب نشینی آنان به دمشق انجامید. روایت دیگر حاکی از تصرف اجنادین به دست عمرو بن عاص در آغاز خلافت عمر بن خطاب است.

پیشنهاد کاربران

بپرس