لغت نامه دهخدا
اجله. [ اَ ج ِل ْ ل َ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ جلیل. || ( اِ ) جج ِ جُل .
اجله. [ اَ ل َه ْ ] ( ع ص ) مرد فراخ پیشانی. || آنکه مویش از پیش سررفته باشد. || گاو بی شاخ. ( منتهی الارب ).
اجله. [ اِ ل َه ْ ] ( اِخ ) دهی است به یمامه. ( مراصد ).
فرهنگ فارسی
(صفت . ) جمع : جلیل بزرگان مهان : (ابوعلی سینا از اجل. علمای ایران بشمار است . )
دهی است به یمامه
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی أَجَلَهُ: موعد او(آن مرد)
معنی یَبْلُغَ: که برسد (عبارت "حَتَّیٰ یَبْلُغَ ﭐلْکِتَابُ أَجَلَهُ" یعنی : تااینکه عِدّه وفات به سر رسد)
ریشه کلمه:
اجل (۵۶ بار)
ه (۳۵۷۶ بار)
معنی یَبْلُغَ: که برسد (عبارت "حَتَّیٰ یَبْلُغَ ﭐلْکِتَابُ أَجَلَهُ" یعنی : تااینکه عِدّه وفات به سر رسد)
ریشه کلمه:
اجل (۵۶ بار)
ه (۳۵۷۶ بار)
wikialkb: أَجَلِه
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید