اَللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی وَ لِوَالِدَیَّ وَ ارْحَمْهُمَا کَمَا رَبَّیَانِی صَغِیراً اجْزِهِمَا بِالإِْحْسَانِ إِحْسَاناً وَ بِالسَّیِّئَاتِ غُفْرَاناً ( از دعای ابوحمزه ثمالی )
خدایا من و پدر و مادرم را بیامرز و به هر دو آنها رحم کن، چنان که مرا به گاه کودکی پروردند، احسان هردو را به احسان، و بدیهایشان را به آمرزش پاداش ده.
... [مشاهده متن کامل]
خدایا من و پدر و مادرم را بیامرز و به هر دو آنها رحم کن، چنان که مرا به گاه کودکی پروردند، احسان هردو را به احسان، و بدیهایشان را به آمرزش پاداش ده.
... [مشاهده متن کامل]
اِجزِهِما:پاداش بده آن دو را.
ریشه کلمه جزی است اولین صیغه ماضی آن می شود:جَزَیَ که اعلال به قلب صورت می گیرد و جَزَی می شود اما اولین صیغه مضارع ان می شود :یَجزِیُ که اعلال به اسکان صورت می گیرد و یَجزِی می شود.
... [مشاهده متن کامل]
امرحاضر ( مخاطب ) از6صیغه ی فعل مضارع ساخته می شود که با حذف حرف مضارع وجزم لام الفعل ساخته می شود مانند فعل تجزی که با این حساب می شود جْزِیْ که برای خوانده شدن حرف اِ به اول کلمه اضافه می شود یعنی اِجزِیْ
اما نکات اعلال:
نکته ی اول، در فعلهای ناقص با ساکن شدن لام الفعل حرف عله حذف می شود که اِجزِیْ می شود اِجزِ
نکته ی دوم : از آنجایی که حرف محذوف ( ی ) بوده حرف ماقبل کسره - ِ می گیرد که خود به خود اجرا شده است پس صیغه مفرد مذکر امر مخاطب آن اِجزِ است.
حال سراغ ترکیب فعل امر اِجزِ و ضمیر هُما می رویم طبق دستورِ هر گاه قبل از ضمایر ( ـهُ، ـهُما، ـهُم، ـهُنَّ ) . کسره یا ﻯ بیاید؛ تبدیل به ( ـهِ ، ـهِما، ـهِم، ـهُنَّ ) می شوند پس با این حساب اِجزِهِما می شود و به معنی پاداش بده آن دو را.
ریشه کلمه جزی است اولین صیغه ماضی آن می شود:جَزَیَ که اعلال به قلب صورت می گیرد و جَزَی می شود اما اولین صیغه مضارع ان می شود :یَجزِیُ که اعلال به اسکان صورت می گیرد و یَجزِی می شود.
... [مشاهده متن کامل]
امرحاضر ( مخاطب ) از6صیغه ی فعل مضارع ساخته می شود که با حذف حرف مضارع وجزم لام الفعل ساخته می شود مانند فعل تجزی که با این حساب می شود جْزِیْ که برای خوانده شدن حرف اِ به اول کلمه اضافه می شود یعنی اِجزِیْ
اما نکات اعلال:
نکته ی اول، در فعلهای ناقص با ساکن شدن لام الفعل حرف عله حذف می شود که اِجزِیْ می شود اِجزِ
نکته ی دوم : از آنجایی که حرف محذوف ( ی ) بوده حرف ماقبل کسره - ِ می گیرد که خود به خود اجرا شده است پس صیغه مفرد مذکر امر مخاطب آن اِجزِ است.
حال سراغ ترکیب فعل امر اِجزِ و ضمیر هُما می رویم طبق دستورِ هر گاه قبل از ضمایر ( ـهُ، ـهُما، ـهُم، ـهُنَّ ) . کسره یا ﻯ بیاید؛ تبدیل به ( ـهِ ، ـهِما، ـهِم، ـهُنَّ ) می شوند پس با این حساب اِجزِهِما می شود و به معنی پاداش بده آن دو را.