اجزل. [ اَ زَ ] ( ع ص ) شتری که دوشش ریش بود.( منتهی الارب ). که سردوشش ریش بود. ( تاج المصادر ). شتری که کوهانش ریش شود و از آن موضع استخوانش بیرون آید و آن موضع مغاک ماند. مؤنث : جَزْلاء. ج ، جُزْل. اجزل. [ اَ زَ ] ( ع ن تف ) جزیل تر. || ( ص ) بزرگ و قوی. اجزل. [ اَ زَ ] ( اِخ ) موضعی است در شعر. ( معجم البلدان ).
