اجراس

لغت نامه دهخدا

اجراس. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ جَرَس.

اجراس. [ اِ] ( ع مص ) راندن شتر بنغمه خوش. آواز کردن سرودگوی در حُدا. ( منتهی الارب ). || آواز نرم کردن مرغ. || آواز کردن بال مرغ بوقت تیز گذشتن وی : اَجرَس الطائر؛ اذا سمعت صوت مرّه. ( منتهی الارب ). || آواز کردن منقار مرغ در وقت چیزی خوردن. || آواز آمدن از پیرایه. ( منتهی الارب ). || آواز پای کسی شنیدن : اَجْرَسَنی السبع؛اذا سَمِعَ جَرسک. ( منتهی الارب ). آواز چیزی شنفتن.

فرهنگ فارسی

جمع جرس
راندن شتر به نغمه خوش

پیشنهاد کاربران

بپرس