اجذام

لغت نامه دهخدا

اجذام. [ اِ ] ( ع مص ) بریدن : اجذم یده ؛ برید دست او را. ( منتهی الارب ). || شتافتن در رفتن. زود رفتن. بشتاب رفتن. ( زوزنی ). تیز رفتن : اجذم السیر. سخت دویدن : اجذم الفرس. || بازایستادن از: اجذم عن الشی ٔ. || قصد کردن : اجذم علیه ؛ قصد کرد بر آن. ( منتهی الارب ).

اجذام. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ جِذم.

پیشنهاد کاربران

بپرس