اجدل
لغت نامه دهخدا
اجدل. [ اَ دَ ] ( ع ص ) آویخته دوش. || ساعد اَجدَل ؛ ساعد نیک خلقت برپیچان ، نه از لاغری.
اجدل. [ اَ دَ ] ( اِخ ) نام اسب ابوذر غفاری رضی اﷲ عنه. || نام اسب جُلاس ِ کندی. || نام اسب مشجعه جدلی.
اجدل. [ اَ دُ ] ( ع اِ ) ج ِ جَدل.
فرهنگ معین
پیشنهاد کاربران
مجادله در اصل از جدل به معنی تابیدن و پیچیدن شدید طناب است ، و به همین دلیل به باز شکاری اجدل گفته می شود چرا که از همه پرندگان پرخاشگرتر و پیچنده تر است .