اجدع

لغت نامه دهخدا

اجدع. [ اَ دَ ] ( ع ص ) نعت است از جدع. ( منتهی الارب ). گوش یا بینی یا لب بریده. ( زوزنی ). گوش بریده. ( تاج المصادر ). بینی بریده. ( تاج المصادر ). بریده بینی : انفک منک و ان کان اجدع. || دست بریده. || لب بریده. ( تاج المصادر ) ( منتهی الارب ). مؤنث : جَدْعاء. ج ، جُدع.
اجدع. [ اَ دَ ] ( اِخ ) شیطان. ( منتهی الارب ).
اجدع. [ اَ دَ ] ( اِخ ) پدر مسروق که از کبار تابعیان است و عمربن الخطاب نام او بگردانید و عبدالرحمان نام داد.

فرهنگ فارسی

بینی بریده، کسی که بینیش رابریده باشند
( صفت ) کسی که بینی وی را بریده باشند بریده بینی .
پدر مسروق که از کبار تابعیان است

فرهنگ معین

(اَ دَ ) [ ع . ] (ص . ) کسی که بینی وی رابریده باشند.

پیشنهاد کاربران

بپرس