اجداء. [ اِ ] ( ع مص ) عطا یافتن. ( تاج المصادر ). رسیدن بعطا. ( منتهی الارب ). || بخشش کردن. عطاکردن : اجدی علیه. ( منتهی الارب ). عطا دادن. ( تاج المصادر ). عطیه دادن. || مایجدی هذا عنک ؛ ای مایُغنیک. ( منتهی الارب ). کفایت کردن. بی نیاز کردن. || منفعت رسانیدن. سود رسانیدن. || اِجداء جُرح ؛ روان گردیدن زخم. سر بازکردن جراحت.
