اجتحاف

لغت نامه دهخدا

اجتحاف. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) ربودن. || اجتحاف ترید؛ بسه انگشت برگرفتن اشکنه را. || اجتحاف ماءالبئر؛ تمام برکشیدن آب چاه را. نزح.

پیشنهاد کاربران

بپرس