اجتباء

لغت نامه دهخدا

اجتباء. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) برگزیدن. ( تاج المصادر ). گزین کردن. برگزیدگی :
دمنه بدید که شیر... هر ساعت در اصطفاء و اجتباء وی [ گاو ] می افزاید. ( کلیله و دمنه ). آدمی چون نور گیرد از خدا
هست مسجود ملائک ز اجتبا.
مولوی.
|| تمییز. تمایز. اختلاف :
گفت پیغمبر که معراج مرا
نیست از معراج یونس اجتبا.
مولوی.
خواب عامه ست این نه خود خواب خواص
باشد اصل اجتبا و اختصاص.
مولوی.
|| فراهم آوردن. || گرفتن مال از جایهای آن. || در کشاف اصطلاحات الفنون آمده : اِجتباء، به باء موحّده مصدر است از باب افتعال بمعنی برگزیدن. کما فی المنتخب. و در اصطلاح سالکان عبارت است از آنکه حق تعالی بنده را بفیضی مخصوص گرداند که از آن نعمتها بی سعی بنده را حاصل آید. و آن جز پیمبران و شهداء و صدیقان را نبود. و اصطفاء خالص ، اجتبائی را گویند که در آن به هیچ وجهی از وجوه شائبه نباشد. کذا فی مجمعالسلوک فی بیان التوکل.

فرهنگ معین

(اِ تِ ) [ ع . ] ۱ - (مص م . )برگزیدن ،انتخاب کردن . ۲ - فراهم آوردن . ۳ - (اِمص . )برگزیدگی .

پیشنهاد کاربران

إجتباء:
به معنای انتخاب خدا برای کسی که می خواهد هدایتش کند. �اللَّهُ یَجْتَبِی إِلَیْهِ مَن یَشَاءُ� "مجتبی" به کسی گویند که برای هدایت شدن و هدایت کردن توسط خداوند انتخاب شده است. �ثُمَّ اجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَتَابَ عَلَیْهِ وَهَدَىٰ� یعنی آدم ابوالبشر بعد از خطا، از سوی خدا برای توبه کردن و هدایت انتخاب شد. ؛کسی که از گناه پشیمان شده و توبه می کند این انتخاب خدا بر او برای هدایت اوست، چون اگر خداوند نمی خواست او هرگز قادر به برگشت به سوی خدا و توبه نمی شد.
...
[مشاهده متن کامل]

بپرس