اجازه در غیر مسموعات

[ویکی فقه] اجازه در غیر مسموعات، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به اجازه شیخ حدیث به نقل آن چه بعدا سماع خواهد کرد، اطلاق می گردد.
اجازه به اعتباری به "اجازه در مسموعات" و "اجازه در غیر مسموعات" تقسیم می شود:اجازه در غیر مسموعات، یعنی اجازه شیخ به تلمیذ نسبت به آن چه را که سماع ننموده و بعداً سماع خواهد نمود.
حکم اجازه
در جواز این قسم دو وجه است: اکثر قائل به منع هستند در این باره گفته اند: به طور کلی اجازه یا در حکم اخبار به مجاز است و یا در حکم اذن است اگر بگوییم در حکم اخبار است معقول نیست که شخصی در مورد چیزی که خبر ندارد خبر بدهد و اگر بگوییم در حکم اذن است باز هم معقول نیست که شخصی در مورد چیزی که مالک نیست اذن بدهد. کسانی که این گونه اجازه را کافی نمی دانند هنگامی که شیخ به آن ها گفت: "اجزت لک ماصحّ او یصحّ عندی من مسموعاتی" باید جست و جو کنند تا علم حاصل کنند که این روایاتی را که می خواهند نقل کنند از مسموعات شیخ قبل از اجازه است تا بتوانند نقل کنند.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است:• سیوطی، عبدالرحمن، تدریب الراوی فی شرح تقریب النواوی.• مدیر شانه چی، کاظم، درایة الحدیث.• مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه.