اجاره نشینی

معنی انگلیسی:

tenancy

لغت نامه دهخدا

اجاره نشینی. [ اِ رَ / رِ ن ِ ] ( حامص مرکب ) مستأجر بودن.

عمل اجارهنشین مستائ جر بودن در خانه و ملک دیگران جایگزین بودن در خانه و ملک دیگران جایگزین بودن .

tenantry (اسم)

اجاره داری، کلیه مستاجرین یک ملک، اجاره نشینی

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید