اجادب

لغت نامه دهخدا

اجادب. [ اَ دِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ اَجْدُب. جج ِ جَدْب. زمین های سخت که آب در آن واایستد و زود بازنخورد. ( مهذب الاسماء ). جاهای خشک بی نبات. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

زمینهای سخت که آب در آن بایستد و زود باز نخورد

پیشنهاد کاربران

بپرس