اجاج

[ویکی الکتاب] معنی أُجَاجٌ: آب شور متمایل به تلخی - آبی که شوریش زیاد باشد
ریشه کلمه:
اجج (۳ بار)

«أُجاج» به معنای تلخ و گرم است و به آب تلخی می گویند که گویی گلو را می سوزاند و راه حلق را می بندد! و در اصل از «اجیج» آتش; یعنی برافروختگی و سوزندگی آن گرفته شده است. و به آبهایی که به خاطر شوری یا تلخی و حرارت، دهان را می سوزاند «اجاج» می گویند.
آب شور که به تلخی زند ثعالبی در سرّالادب گوید: اجاج آب شوری است که به تلخی زند و در قاموس گوید: مآء اجاج آبی است که شور و تلخ باشد اگر می‏خواستیم آنرا (آب باران) تلخ و شور قرار می‏دادیم و وقت تبخیر، املاح دریا با آن تبخیر می‏شد چرا شکر نمی‏کنید؟! این کلمه در کلام اللّه مجید سه بار آمده است :فرقان:53، فاطر:12،واقعه:70 .

اَجاج (Agag)
به روایت عهد عتیق(کتاب اول سموئیل)، حاکم عمالیقیان. مسبّب عزل شائولاز سلطنت اسرائیل بود. سموئیل نبی فرمان خداوند را به شائول ابلاغ کرد و خواستار نابودی هر جنبنده ای در مملکت عمالقه شد، ولی شائول پس از شکست اجاج از جان او درگذشت. سموئیل، شائول را به سبب سرپیچی اش از فرمان خدا ملامت کرد و وی را شایستۀ پادشاهی ندانست و پیشگویی کرد که شخص دیگری، داود، جانشین او خواهد شد. آن گاه سموئیل به دست خویش اجاج را در پیشگاه خداوند در جِلجالقطعه قطعه کرد (اول سموئیل، ۱۵). «اجاج» ممکن است نه نام شخصی، بلکه عنوانی سلطنتی باشد.