اثیث. [ اَ ] ( ع ص ) انبوه و درهم پیچیده ( گیاه ). || کلان سرین. || موی بسیار درهم پیچیده. || غزیر. عظیم : شَعرٌ اَثیث ؛ ای غزیرٌ طویل. ( تاج العروس ). و کان ذلک الکتاب مقدمة لفنون العلم و الاَّداب من التفسیر و الحدیث و الفقه الأثیث . ج ، اِثاث ، اَثائث.