اثؤب

لغت نامه دهخدا

اثؤب. [ اَ ءُ ] ( ع اِ ) ج ِ ثوب.

اثوب. [ اَ وَ ] ( اِخ ) ابن ازهر، اخو بنی جناب ، شوهر قیلة بنت مخرمة صحابیه. ابن ماکولا ذکر او آورده است. ( تاج العروس ).

اثوب. [ اَ وَ ] ( اِخ ) ابن عتبة . از راویان دیک ابیض است و گفته اند از صحابه است و صحیح نیست. عبدالباقی بن قانع در معجم خویش از او روایت کرده است. ( تاج العروس ).

پیشنهاد کاربران

بپرس