اثواء

لغت نامه دهخدا

اثواء. [ اِث ْ ] ( ع مص ) فرودآمدن : اثوی بالمکان. || دیر ماندن. ( منتهی الارب ). مقیم شدن. ( تاج المصادر ). || ملازم اقامت گردانیدن کسی را. ( منتهی الارب ). مقیم گردانیدن.( تاج المصادر ). || مهمانی کردن کسی را.

پیشنهاد کاربران

بپرس