اثقف

لغت نامه دهخدا

اثقف. [ اَ ق َ ] ( ع ن تف ) ترش تر. || زودربای تر: اثقف من سنّور.

اثقف. [ اَ ق َ ] ( اِخ ) عَدْوانی. ابن عمرو. صحابی بدری است.

پیشنهاد کاربران

بپرس