اثفیه

لغت نامه دهخدا

( اثفیة ) اثفیة. [ اِ/اُ فی ی َ ] ( ع اِ ) دیگپایه. دیگپایه سنگین. یک پایه از سه پایه دیگدان. ( غیاث ). سنگی که دیگ بر آن نهند. || جماعت مردم. || عدد بسیار. ( منتهی الارب ). ج ، اَثافی ، اَثافی .

فرهنگ فارسی

پایه دیگدان، دیگپایه، اجاق، سنگی که دیگ بر آن بگذارند، اثافی جمع
( اسم ) دیگ پایه دیگ پای. سنگین سنگی که دیگ بر آن نهند . جمع : اثافی و اثافی

فرهنگ معین

(اِ یا اُ یِ ) [ ع . اثفیة ] ( اِ. ) دیگ پایه سنگین ، سنگی که زیر دیگ نهند.

پیشنهاد کاربران

بپرس