اثغام

لغت نامه دهخدا

اثغام. [ اِ ]( ع مص ) اثغام رأس ؛ چون درمنه سپید شدن موی سر. || اِثغام اناء؛ پر کردن خنور را. || اثغام کسی ؛ بخشم آوردن او را. || شاد کردن. || اثغام وادی ؛ درمنه رویانیدن آن.

پیشنهاد کاربران

بپرس