اثغاء. [ اِ ] ( ع مص ) عطا کردن : یقال اتیته ُ فمااثغی شیئاً. ( منتهی الارب ). || گوسفند دادن. ( تاج المصادر بیهقی ). || ببانگ آوردن ، چنانکه گوسفند را: اثغی شاته. ( منتهی الارب ).
