اثر پورتوین - لوشاتلیه ( به فرانسوی: Portevin–Le Chatelier ) ، اثر ساوار - ماسون[ ۱] ، شارش دندانه وار یا تسلیم تکرارشونده به نوعی تغییر شکل مومسان ناهمگن ( کرنش موضعی ) در مواد گفته می شود. [ ۲] این اثر با دندانه دار شدن منحنی تنش - کرنش در محدودهٔ تغییر شکل پلاستیک ظاهر می شود. این پدیده در اثر فرآیندهای ریزساختاری موسوم به پیرکرنشی دینامیک؛ شامل ایجاد یا تحرک ناگهانی نابجایی های قفل شده[ ۳] یا قفل شدن نابجایی های متحرک در اثر نفوذ اتم های محلول در جامد[ ۴] اتفاق می افتد.
اثر پورتوین لوشاتلیه ( PLC ) یک بخش دندانه دار در منحنی تنش - کرنش یا سیالان نامنظم و متشنج ماده را نشان می دهد ، که برخی از مواد زمانی که تحت تغییر شکل پلاستیک قرار می گیرند ، بطور خاص تغییر شکل ناهمگن به نمایش می گذارند[ ۵] . این اثر ارتباط عمیقی با پیر کرنشی دینامیک یا رقابت بین محلول های نفوذی قفل کننده نابجایی ها و آزاد شدن نابجایی های از این توقفگاه ها دارد[ ۲] . وقتی اثر حساسیت به نرخ کرنش منفی و تغییر شکل ناهمگن شروع می شود ، اثر PLC ظاهر می شود[ ۵] . این اثر همچنین می تواند در سطح نمونه ها و نوارهای تغییر شکل پلاستیک ظاهر شود. این فرایند از یک فشار به اصطلاح بحرانی شروع می شود ، که حداقل فشار لازم برای شروع توده ها در منحنی تنش - فشار است. فشار بحرانی هم وابسته به دما و هم میزان کرنش است[ ۲] . وجود برخی از فشارهای بحرانی به دلیل تغییر شکل ایجاد جای خالی و افزایش تراکم ناجابجایی متحرک، به انتشار املاح بهتر نسبت داده می شود. هر دوی این ها به بی ثباتی در آلیاژهای فرعی کمک می کنند ، در حالی که آلیاژهای بینابینی تنها با افزایش تراکم بر نابجایی متحرک تأثیر دارند[ ۶] .
در حالی که این اثر به نام های پورتوین و لو شاتلیه نامگذاری شده است ، آن ها اولین کسانی نبودند که آن را کشف کردند. فلیکس ساوار[ ۷] با مشاهده تغییر شکل غیر همگن هنگام آزمایش کششی نوارهای مس ، این کشف را انجام داد. وی نمونه های فیزیکی را در نمونه های خود ثبت کرد که در حال حاضر به عنوان گروه های Portevin - Le Chatelier شناخته می شوند. یک دانش آموز ساوارت ، میسون[ ۸] ، ضمن کنترل میزان بارگذاری ، آزمایش را تکرار کرد. میسون مشاهده کرد که تحت بارگذاری ثابت ، نمونه ها تغییرات ناگهانی بزرگی در کشیدگی ( به اندازه چند میلی متر ) را تجربه می کنند[ ۹] .
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاثر پورتوین لوشاتلیه ( PLC ) یک بخش دندانه دار در منحنی تنش - کرنش یا سیالان نامنظم و متشنج ماده را نشان می دهد ، که برخی از مواد زمانی که تحت تغییر شکل پلاستیک قرار می گیرند ، بطور خاص تغییر شکل ناهمگن به نمایش می گذارند[ ۵] . این اثر ارتباط عمیقی با پیر کرنشی دینامیک یا رقابت بین محلول های نفوذی قفل کننده نابجایی ها و آزاد شدن نابجایی های از این توقفگاه ها دارد[ ۲] . وقتی اثر حساسیت به نرخ کرنش منفی و تغییر شکل ناهمگن شروع می شود ، اثر PLC ظاهر می شود[ ۵] . این اثر همچنین می تواند در سطح نمونه ها و نوارهای تغییر شکل پلاستیک ظاهر شود. این فرایند از یک فشار به اصطلاح بحرانی شروع می شود ، که حداقل فشار لازم برای شروع توده ها در منحنی تنش - فشار است. فشار بحرانی هم وابسته به دما و هم میزان کرنش است[ ۲] . وجود برخی از فشارهای بحرانی به دلیل تغییر شکل ایجاد جای خالی و افزایش تراکم ناجابجایی متحرک، به انتشار املاح بهتر نسبت داده می شود. هر دوی این ها به بی ثباتی در آلیاژهای فرعی کمک می کنند ، در حالی که آلیاژهای بینابینی تنها با افزایش تراکم بر نابجایی متحرک تأثیر دارند[ ۶] .
در حالی که این اثر به نام های پورتوین و لو شاتلیه نامگذاری شده است ، آن ها اولین کسانی نبودند که آن را کشف کردند. فلیکس ساوار[ ۷] با مشاهده تغییر شکل غیر همگن هنگام آزمایش کششی نوارهای مس ، این کشف را انجام داد. وی نمونه های فیزیکی را در نمونه های خود ثبت کرد که در حال حاضر به عنوان گروه های Portevin - Le Chatelier شناخته می شوند. یک دانش آموز ساوارت ، میسون[ ۸] ، ضمن کنترل میزان بارگذاری ، آزمایش را تکرار کرد. میسون مشاهده کرد که تحت بارگذاری ثابت ، نمونه ها تغییرات ناگهانی بزرگی در کشیدگی ( به اندازه چند میلی متر ) را تجربه می کنند[ ۹] .
wiki: اثر پورتوین لوشاتلیه