اَثَرِ فتو الکتریک (photoelectric effect)
فرآیند آزادشدن بار الکتریکی از ماده، بر اثر تابش الکترومغناطیسی، ازجمله نور مرئی. معمولاً این پدیده را گسیلالکترون از ماده، معمولاً از سطحی فلزی، بر اثر برخورد فوتونها (کوانتاهای تابش الکترومغناطیسی) نور مرئی یا تابش فرابنفش تلقی می کنند. انرژی الکترون های گسیل شده وابسته به فرکانس تابش فرودیاست که باید از فرکانس آستانۀ ویژه ای بیشتر باشد. هر چه فرکانس بالاتر باشد، انرژی فوتون ها بیشتر است. تعداد الکترون های گسیل شده به شدت تابش۵ (آهنگ انتقال انرژی در واحد سطح) بستگی دارد. این اثر را نخستین بار هاینریش هرتسدر ۱۸۸۷ مشاهده کرد. او به سبب تحقیقاتش در زمینۀ امواج الکترومغناطیسیمشهور است. هرتس نشان داد وقتی الکترودها با نور فرابنفش روشن شوند (← تابش_فرابنفش)، جرقۀ الکتریکی آسان تر ایجاد می شود. در ۱۹۰۰، معلوم شد علت این پدیده پرش الکترون ها بر اثر تابش نور است. این کشف و نیز شناسایی ذرات بتا، که با مطالعات پرتوزاییمشخص شد از جنس الکترون اند، این نکته را اثبات کرد که الکترون در همۀ اتم ها یافت می شود. نظریۀ فتو الکتریکیا نظریۀ کوانتومی تابشرا آلبرت اینشتین در ۱۹۰۵ صورت بندی کرد.
فرآیند آزادشدن بار الکتریکی از ماده، بر اثر تابش الکترومغناطیسی، ازجمله نور مرئی. معمولاً این پدیده را گسیلالکترون از ماده، معمولاً از سطحی فلزی، بر اثر برخورد فوتونها (کوانتاهای تابش الکترومغناطیسی) نور مرئی یا تابش فرابنفش تلقی می کنند. انرژی الکترون های گسیل شده وابسته به فرکانس تابش فرودیاست که باید از فرکانس آستانۀ ویژه ای بیشتر باشد. هر چه فرکانس بالاتر باشد، انرژی فوتون ها بیشتر است. تعداد الکترون های گسیل شده به شدت تابش۵ (آهنگ انتقال انرژی در واحد سطح) بستگی دارد. این اثر را نخستین بار هاینریش هرتسدر ۱۸۸۷ مشاهده کرد. او به سبب تحقیقاتش در زمینۀ امواج الکترومغناطیسیمشهور است. هرتس نشان داد وقتی الکترودها با نور فرابنفش روشن شوند (← تابش_فرابنفش)، جرقۀ الکتریکی آسان تر ایجاد می شود. در ۱۹۰۰، معلوم شد علت این پدیده پرش الکترون ها بر اثر تابش نور است. این کشف و نیز شناسایی ذرات بتا، که با مطالعات پرتوزاییمشخص شد از جنس الکترون اند، این نکته را اثبات کرد که الکترون در همۀ اتم ها یافت می شود. نظریۀ فتو الکتریکیا نظریۀ کوانتومی تابشرا آلبرت اینشتین در ۱۹۰۵ صورت بندی کرد.
wikijoo: اثر_فتو_الکتریک