اثر زیمان

اثر زیمان در فیزیک به شکافتگی خطوط طیفی اتم ها در حضور میدان مغناطیسی گفته می شود. این پدیده کاربردهای مهمی در تشدید مغناطیسی هسته ای ( NMR ) و تصویرسازی تشدید مغناطیسی ( MRI ) دارد. اثر زیمان به خاطر فیزیکدان هلندی پیتر زیمان نامگذاری شده است.
در بیشتر اتم ها آرایش های الکترونی بسیاری هستند که انرژی یکسانی دارند. ولی در حضور یک میدان مغناطیسی این تبهگنی به هم می خورد، زیرا الکترون هایی که اعداد کوانتومی متفاوت دارند، از میدان مغناطیسی به شکل های متفاوتی اثر می پذیرند. از این رو، با این که در آغاز اتم های بسیاری انرژی یکسان داشتند، حالا انرژی های گوناگونی داریم و این باعث می شود خطوط طیفی تازه ای داشته باشیم که البته بسیار به هم نزدیک هستند. اثر زیمان ، یعنی قرار نگرفتن اتم های هیدروژن یا هیدروژن گونه ( تک الکترونی ) در میدان مغناطیسی یکنواخت، که گاهی اثر بی هنجار زیمان نیز نامیده می شود و در آن اسپین الکترون نیز به حساب آورده می شود. [ ۱]
کل همیلتون از یک اتم در یک میدان مغناطیسی است. H = H_0 + V_M