اثر رامان

پیشنهاد کاربران

پراکندگی نور با تغییر فرکانس
پدیده ای که در آن پرتو نور پس از برخورد با ماده، بخشی از انرژی خود را از دست داده یا جذب می کند ( تغییر فرکانس ) ، که اطلاعاتی درباره ی ساختار مولکولی ماده ارائه می دهد
اثر رامان ( Raman Effect ) پدیده ای فیزیکی است که در آن نور هنگام برخورد با ماده، به صورت پراکندگی غیرکشسان ( غیرالاستیک ) بازتاب می شود. این پدیده توسط چاندرا سخار ونکتا رامان، فیزیک دان هندی، در سال ۱۹۲۸ کشف شد و به همین دلیل به نام او نامگذاری شده است.
...
[مشاهده متن کامل]

در اثر رامان، وقتی نور ( معمولاً لیزر تک فام و پرانرژی ) به یک نمونه متمرکز می شود، بیشتر فوتون ها به صورت کشسان ( پراکندگی رایلی ) با همان انرژی و طول موج اولیه پراکنده می شوند، اما درصد بسیار کمی از فوتون ها انرژی و طول موج متفاوتی دارند. این تغییر انرژی ناشی از برهم کنش فوتون ها با حالت های ارتعاشی یا چرخشی مولکول ها است. این تغییرات انرژی اطلاعاتی دقیق و منحصر به فرد درباره ساختار مولکولی، پیوندهای شیمیایی و محیط نمونه فراهم می کند.
اثر رامان اساس روش طیف سنجی رامان است که به کمک آن می توان ساختار شیمیایی مواد را به صورت غیرمخرب تحلیل و شناسایی کرد. طیف های رامان مانند اثر انگشت مولکول ها عمل می کنند و در زمینه های مختلف علمی و صنعتی کاربرد دارند.
به طور خلاصه، اثر رامان پدیده پراکندگی نور است که طی آن نور پراکنده شده دارای طول موج متفاوتی نسبت به نور اولیه است و این تفاوت به دلیل برهم کنش نور با حالت های ارتعاشی و چرخشی مولکول ها در ماده است.

بپرس