اثجل. [ اَ ج َ ] ( ع ص ، اِ ) مردی که شکمش کلان و فراخ باشد. ( منتهی الارب ). بزرگ شکم. ( مهذب الاسماء ). مرد برآمده تهیگاه. ( منتهی الارب ). || که پوست شکم سست دارد. آنکه پوست شکمش سست و فروهشته باشد. || اثجل الوادی ؛ میانه فراخ وادی.( منتهی الارب ). || طعن فلان ٌ فلاناً الأثجلین ؛ ای رماه بداهیة من الکلام. ( منتهی الارب ). ج ، ثُجل.
