اثبجه

لغت نامه دهخدا

( اثبجة ) اثبجة. [ اَ ب ِ ج َ ] ( ع اِ ) ج ِ ثَبج ، بمعنی وسطالشی ٔ. ( مراصد ).

اثبجة. [ اَ ب ِ ج َ ] ( اِخ ) صحرائی است دارای کوههای معروف به جبال الاثبجة بنی جعفربن کلاب را. ( مراصد الأطلاع ).

پیشنهاد کاربران

بپرس