[ویکی نور] اثبات الوصیة للامام علی بن ابی طالب(ع)، تألیف ابوالحسن مسعودی، در موضوع اثبات امامت و دربردانده اطلاعاتی پیرامون زندگی پیامبر اعظم(ص) و دوازده امام است که در قرن چهارم تدوین شده است.
همان گونه که از نام کتاب پیداست، موضوع بحث دراین اثر، اثبات وصایت و جانشینی امام علی(ع) از پیامبر(ص) اختصاص دارد؛ اما به مناسبت، از سایر ائمه هم سخن گفته و نیمی از کتاب را به آنان اختصاص داده است.
هدف مؤلف آن بوده که تسلسل وصایت و جانشینی را در میان انبیاء اثبات و به امیرالمؤمنین(ع) و امامان(ع) پس از او متصل نماید. بدین جهت شرحی از زندگی پیامبران از آدم تا خاتم همراه جانشینان آنان ارائه می دهد. اثبات الوصیة در دو قسم تنظیم شده است: قسمت نخست درباره حجت های الهی از آدم تا محمد(ص) و قسمت دوم، درباره حجج الهی از پیامبر(ص) تا حضرت مهدی(عج) است.
مؤلف کتاب برای مطالب خود منبعی ذکر نکرده و غالباًً سلسله اسناد خود را نیاورده است. البته در قسمت دوم تا حدودی به برخی راویان اشاره کرده، لیکن آن هم سند کاملی برای روایات به شمار نمی رود، بلکه فقط به چند نفر از راویان میانی اشاره می کند. او داستان زندگی و معجزات انبیا و ائمه را به صورت پیوسته نقل می کند و تنها گاهی با عبارت «روی» مطالب را از همدیگر تفکیک کرده است.
مطالب اثبات الوصیة در منابعی؛ همچون کافی و بصائر الدرجات و کتب مشابه حدیثی یا تاریخ ائمه وجود دارد.
همان گونه که از نام کتاب پیداست، موضوع بحث دراین اثر، اثبات وصایت و جانشینی امام علی(ع) از پیامبر(ص) اختصاص دارد؛ اما به مناسبت، از سایر ائمه هم سخن گفته و نیمی از کتاب را به آنان اختصاص داده است.
هدف مؤلف آن بوده که تسلسل وصایت و جانشینی را در میان انبیاء اثبات و به امیرالمؤمنین(ع) و امامان(ع) پس از او متصل نماید. بدین جهت شرحی از زندگی پیامبران از آدم تا خاتم همراه جانشینان آنان ارائه می دهد. اثبات الوصیة در دو قسم تنظیم شده است: قسمت نخست درباره حجت های الهی از آدم تا محمد(ص) و قسمت دوم، درباره حجج الهی از پیامبر(ص) تا حضرت مهدی(عج) است.
مؤلف کتاب برای مطالب خود منبعی ذکر نکرده و غالباًً سلسله اسناد خود را نیاورده است. البته در قسمت دوم تا حدودی به برخی راویان اشاره کرده، لیکن آن هم سند کاملی برای روایات به شمار نمی رود، بلکه فقط به چند نفر از راویان میانی اشاره می کند. او داستان زندگی و معجزات انبیا و ائمه را به صورت پیوسته نقل می کند و تنها گاهی با عبارت «روی» مطالب را از همدیگر تفکیک کرده است.
مطالب اثبات الوصیة در منابعی؛ همچون کافی و بصائر الدرجات و کتب مشابه حدیثی یا تاریخ ائمه وجود دارد.
wikinoor: إثبات_الوصیة_للإمام_علی_بن_أبی طالب
[ویکی شیعه] اثبات الوصیه للامام علی بن ابی طالب (ابهام زدایی). اثبات الوصیه للامام علی بن ابی طالب، ممکن است به یکی از موارد ذیر اشاره داشته باشد.
[ویکی شیعه] اثبات الوصیه للامام علی بن ابی طالب (حلی). اِثباتُ الوَصیةِ لِلامامِ علیِّ بنِ اَبیطالب یا اَلحُجَجُ القَویةُ فی اثباتِ الوَصیة لِعَلیّ بن ابیطالب، منسوب به علامه حلی (۶۴۸-۷۲۶ق). این کتاب به زبان عربی است و پنج دلیل بر جانشینی امیرالمومنین دربر دارد.
اثبات الوصیة للامام علی بن ابی طالب، با انتساب به حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی (۶۴۸-۷۲۶ق) معروف به علامه حلّی چندین بار چاپ شده است. اما آقا بزرگ تهرانی انتساب آن به علامه حلی را رد می کند. دلیل او نقل هایی است که در این کتاب از نباطی بیاضی (۸۷۷ق) وجود دارد. وی می گوید: نسبت این کتاب به علامه از کسی صادر می شود که به کتاب مراجعه نکرده باشد. سید مهدی خرسان نیز نسبت کتاب را به علامه حلی نمی پذیرد و علاوه بر دلیل فوق ادله ای دیگری نیز بر آن ذکر می کند. از جمله پاسخ به محمد بن علی عودی از شاگردان شهید ثانی است. آقابزرگ نسخه ای از آن در کتابخانه شیخ علی کاشف الغطاء دیده است که به خط شیخ علی کاشف الغطاء از روی نسخه ای که تاریخ کتابت آن ۱۱۲۱ق بوده است استنساخ کرده است.
اثبات الوصیة للامام علی بن ابی طالب، با انتساب به حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی (۶۴۸-۷۲۶ق) معروف به علامه حلّی چندین بار چاپ شده است. اما آقا بزرگ تهرانی انتساب آن به علامه حلی را رد می کند. دلیل او نقل هایی است که در این کتاب از نباطی بیاضی (۸۷۷ق) وجود دارد. وی می گوید: نسبت این کتاب به علامه از کسی صادر می شود که به کتاب مراجعه نکرده باشد. سید مهدی خرسان نیز نسبت کتاب را به علامه حلی نمی پذیرد و علاوه بر دلیل فوق ادله ای دیگری نیز بر آن ذکر می کند. از جمله پاسخ به محمد بن علی عودی از شاگردان شهید ثانی است. آقابزرگ نسخه ای از آن در کتابخانه شیخ علی کاشف الغطاء دیده است که به خط شیخ علی کاشف الغطاء از روی نسخه ای که تاریخ کتابت آن ۱۱۲۱ق بوده است استنساخ کرده است.
[ویکی شیعه] اثبات الوصیه للامام علی بن ابی طالب (مسعودی). اِثباتُ الوَصیةِ للإمام علی بن ابی طالب، نوشته علی بن حسین مسعودی (۲۸۰ق-۳۴۵ یا ۳۴۶ق.) به زبان عربی.
این کتاب، با هدف اثبات جانشینی امامان شیعه(ع) نگاشته شده است. نویسنده بعد از اشاره به برخی روایات که بر لزوم امامت تأکید دارند به شرح مختصری از زندگی پیامبران که جانشین یکدیگر می شدند پرداخته و بعد از زندگی پیامبر اسلام(ص) نیز زندگی جانشینان وی یعنی امامان دوازده گانه را شرح داده است و روایاتی درباره نصوص امامت و مناقب و فضایل آنان نقل کرده است. این کتاب به طور خلاصه یک دوره تاریخ پیامبران، امامان، پادشاهان و خلفای معاصر آنان را در بردارد.
این کتاب، با هدف اثبات جانشینی امامان شیعه(ع) نگاشته شده است. نویسنده بعد از اشاره به برخی روایات که بر لزوم امامت تأکید دارند به شرح مختصری از زندگی پیامبران که جانشین یکدیگر می شدند پرداخته و بعد از زندگی پیامبر اسلام(ص) نیز زندگی جانشینان وی یعنی امامان دوازده گانه را شرح داده است و روایاتی درباره نصوص امامت و مناقب و فضایل آنان نقل کرده است. این کتاب به طور خلاصه یک دوره تاریخ پیامبران، امامان، پادشاهان و خلفای معاصر آنان را در بردارد.