آثار بر پایه حادثه آکو. آثار بر پایه حادثه آکو به نمایشنامه ها، آثار ادبی، آثار ویدئویی و داستان ها و نقدهای مربوط به حادثه آکو اشاره دارد.
بلافاصله پس از این واقعه، در مورد مناسب بودن چنین انتقام جویی ای، احساسات مختلفی در میان روشنفکران به وجود آمد. با این حال، با گذشت زمان، داستان به نمادی از وفاداری به ارباب خود و بعداً، وفاداری به امپراتور تبدیل شد و این داستان به عنوان موضوع درام، داستان سرایی و هنرهای تجسمی شکوفا شد. [ ۱]
فاجعه چهل و هفت رونین یکی از محبوب ترین موضوعات در هنر ژاپن بوده و اخیراً حتی شروع به ورود به هنر غربی کرده است. در جهان غرب برای سالهای متمادی، نسخه ای از وقایع این داستان توسط الگرنن فریمن میتفرد در قصه های ژاپن قدیم بازگویی شد که به طور کلی معتبر قلمداد می شد. توالی رویدادها و شخصیت های این روایت محبوب طیف عظیمی از مردم در غرب واقع شد. میتفورد خوانندگان خود را دعوت می کرد تا داستانی که او در مورد چهل و هفت رونین ارائه کرده را به عنوان رویدادی تاریخی دقیق تصور کنند. برای مدت های طولانی نسخه میتفورد به عنوان یک اثر استاندارد در نظر گرفته می شد اما اکنون برخی از جزئیات آن زیر سؤال رفته است. [ ۲]
این حادثه بلافاصله باعث الهام بخشیدن به نمایشنامه های کابوکی و بونراکو شد؛ دوهفته از دفن ملازمان وفادار نگذشته نمایشی به نامَ «اکِبونو سوگا نو یوئُوچی» ( حملهٔ شبانهٔ سوگا در سحرگاه ) در نمایشخانهٔ ناکامُورا در اِدو به روی صحنه آمد. مقامات حکومتی پس از سه اجرا نمایش را ممنوع کردند. اما خیلی های دیگر به زودی این نمایش را دنبال کردند، در ابتدا در اوساکا و کیوتو، سپس در مناطقی دورتر از پایتخت. حتی برخی داستان را تا مانیل بردند تا داستان را به بقیه آسیا منتقل کنند.
موفق ترین این اقتباس ها نمایشنامه ای عروسکی بونراکو بود که به نام کاناده هون چوشینگورا ( اکنون به سادگی چوشینگورا یا خزانه نگهبانان وفادار ) خوانده می شود که در سال ۱۷۴۸ توسط تاکدا ایزومو و دو دستیار نوشته شد بعداً در یک نمایش کابوکی اقتباس شد که هنوز هم یکی از محبوب ترین های ژاپن است. در نمایش، برای جلوگیری از توجه سانسورگران، وقایع به گذشته های دور، به فرمانروایی آشیکاگا تاکائوجی و دوره موروماچی ( ۱۳۳۶–۱۵۷۳ ) منتقل و نام اشخاص تغییر داده شده است. [ ۳]
در ایران نمایشنامه چوشینگورا در سال ۲۰۰۹ برای نخستین بار توسط علی فردوسی به فارسی برگردانده و به چاپ رسیده است. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبلافاصله پس از این واقعه، در مورد مناسب بودن چنین انتقام جویی ای، احساسات مختلفی در میان روشنفکران به وجود آمد. با این حال، با گذشت زمان، داستان به نمادی از وفاداری به ارباب خود و بعداً، وفاداری به امپراتور تبدیل شد و این داستان به عنوان موضوع درام، داستان سرایی و هنرهای تجسمی شکوفا شد. [ ۱]
فاجعه چهل و هفت رونین یکی از محبوب ترین موضوعات در هنر ژاپن بوده و اخیراً حتی شروع به ورود به هنر غربی کرده است. در جهان غرب برای سالهای متمادی، نسخه ای از وقایع این داستان توسط الگرنن فریمن میتفرد در قصه های ژاپن قدیم بازگویی شد که به طور کلی معتبر قلمداد می شد. توالی رویدادها و شخصیت های این روایت محبوب طیف عظیمی از مردم در غرب واقع شد. میتفورد خوانندگان خود را دعوت می کرد تا داستانی که او در مورد چهل و هفت رونین ارائه کرده را به عنوان رویدادی تاریخی دقیق تصور کنند. برای مدت های طولانی نسخه میتفورد به عنوان یک اثر استاندارد در نظر گرفته می شد اما اکنون برخی از جزئیات آن زیر سؤال رفته است. [ ۲]
این حادثه بلافاصله باعث الهام بخشیدن به نمایشنامه های کابوکی و بونراکو شد؛ دوهفته از دفن ملازمان وفادار نگذشته نمایشی به نامَ «اکِبونو سوگا نو یوئُوچی» ( حملهٔ شبانهٔ سوگا در سحرگاه ) در نمایشخانهٔ ناکامُورا در اِدو به روی صحنه آمد. مقامات حکومتی پس از سه اجرا نمایش را ممنوع کردند. اما خیلی های دیگر به زودی این نمایش را دنبال کردند، در ابتدا در اوساکا و کیوتو، سپس در مناطقی دورتر از پایتخت. حتی برخی داستان را تا مانیل بردند تا داستان را به بقیه آسیا منتقل کنند.
موفق ترین این اقتباس ها نمایشنامه ای عروسکی بونراکو بود که به نام کاناده هون چوشینگورا ( اکنون به سادگی چوشینگورا یا خزانه نگهبانان وفادار ) خوانده می شود که در سال ۱۷۴۸ توسط تاکدا ایزومو و دو دستیار نوشته شد بعداً در یک نمایش کابوکی اقتباس شد که هنوز هم یکی از محبوب ترین های ژاپن است. در نمایش، برای جلوگیری از توجه سانسورگران، وقایع به گذشته های دور، به فرمانروایی آشیکاگا تاکائوجی و دوره موروماچی ( ۱۳۳۶–۱۵۷۳ ) منتقل و نام اشخاص تغییر داده شده است. [ ۳]
در ایران نمایشنامه چوشینگورا در سال ۲۰۰۹ برای نخستین بار توسط علی فردوسی به فارسی برگردانده و به چاپ رسیده است. [ ۴]
wiki: آثار بر پایه حادثه آکو