اِتیوپلاست ها ( به انگلیسی: Etioplast ) پلاست هایی حدواسط هستند که از پروپلاست ها، توسعه یافته اند. این پلاست ها، برای مدت طولانی در معرض نور قرار نگرفته اند و به همین علت، تبدیل به کلروپلاست، نشده اند. آن ها معمولاً در گیاهان گلدار ( آنژیواسپرم ها ) که در تاریکی یا در نور بسیار کم، رشد کرده اند یافت می شوند. اگر یک گیاه چندین روز از نور دور باشد، کلروپلاست های معمولی آن در واقع به اتیوپلاست تبدیل می شوند. اتیوپلاست ها فاقد رنگدانه فعال هستند و از نظر علمی می توان آن ها را لوکوپلاست در نظر گرفت. تراکم و تعداد زیاد اتیوپلاست ها باعث می شود که برگ ها، بیشتر زرد به نظر برسند تا سبز. [ ۱]
این اندامک های گیاهی، حاوی مجموعه ای از غشاهای شبکه های نیمه کریستالی متقارن لوله ای موسوم به اجسام پرولاملار هستند که رنگدانه پیش ساز کلروفیل را حمل می کنند. اجسام پرولاملار اغلب ( و فرض می شود همیشه ) در الگوهای هندسی خاصی چیده شده اند.
اتیوپلاست ها، بلافاصله پس از قرار گرفتن در معرض نور، طی یک فرایند آنزیمی، از طریق تحریک سنتز کلروفیل توسط هورمون های گیاهی سیتوکینین و جیبرلین، به کلروپلاست تبدیل شده و ریزکیسه و گرانا به وجود می آیند. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین اندامک های گیاهی، حاوی مجموعه ای از غشاهای شبکه های نیمه کریستالی متقارن لوله ای موسوم به اجسام پرولاملار هستند که رنگدانه پیش ساز کلروفیل را حمل می کنند. اجسام پرولاملار اغلب ( و فرض می شود همیشه ) در الگوهای هندسی خاصی چیده شده اند.
اتیوپلاست ها، بلافاصله پس از قرار گرفتن در معرض نور، طی یک فرایند آنزیمی، از طریق تحریک سنتز کلروفیل توسط هورمون های گیاهی سیتوکینین و جیبرلین، به کلروپلاست تبدیل شده و ریزکیسه و گرانا به وجود می آیند. [ ۲]
wiki: اتیوپلاست