اتولیا

آتولیا. آتولیا ( به یونانی: Αἰτωλία، به زبان رومی: Aἰtōlía ) منطقه کوهستانی یونان در ساحل شمالی خلیج کورینت است که بخش شرقی واحد منطقه ای مدرن آتولی - آکارنانیا را تشکیل می دهد.
رود آچلوس، آتولی را از آکارنانیا در غرب جدا می کرد. در شمال با اپیروس و تسالی مرزهایی داشت. در شرق با اوزولیان لوکریس. و در جنوب، ورودی خلیج کورینت، حدود آتولی را مشخص می کرد.
در دوران کلاسیک، آتولی شامل دو بخش بود: «اتولیای قدیم» ( به یونانی: Παλιά Αιτωλία، به زبان رومی: Paliá Aitolía ) در غرب، از Achelous تا اوینوس و کالیدون. و «اتولیای جدید» ( به یونانی: Νέα Αιτωλία، رومی شده: Néa Aitolía ) یا «اتولیای اکتسابی» ( به یونانی: Αἰτωλία Ἐπίκτητος، رومی: Aitolía Epíktitos ) در شرق، از ایونوس و کالیدون گرفته تا اوزولیان لوکریانس. این ایالت دارای منطقه ساحلی هموار و پربار، اما نواحی داخلی غیرمولد و کوهستانی است. کوه ها حاوی حیوانات وحشی بسیاری بودند و حتی به اساطیر یونان نیز راه یافته و به عنوان صحنه شکار گراز کالیدونیایی که گراز آتولی نیز نامیده می شود، شهرت پیدا کرد. [ ۱]

اِتولیا (Aetolia)
ناحیه ای در یونان باستان، واقع در شمال غربی خلیج کورَنت۱. اتحادیۀ اِتولیایی۲ کنفدراسیونی متشکل از شهرهای اِتولیا بود که در۳۷۰پ م تأسیس شد، و پس از مرگ اسکندر مقدونی، رقیب اصلی قدرت مقدونیه۳ و اتحادیۀ آخایایی۴ شد. اِتولیایی ها در ۱۸۹پ م مجبور به پذیرش پیمانی شدند که آنان را تابع و متحد روم می کرد.