اته برار

لغت نامه دهخدا

اته برار. [ اَت ْ ت ِ ب ِ ] ( اِ مرکب ) ( به لهجه مازندرانی از اَته ، یگانه و یکتا + برار، برادر ) بمزاح ، مازندرانئی خشن ؛ یعنی خشن از مردم مازندران.

پیشنهاد کاربران

بپرس