اِتنوموزیکولوژی
اِتنوموزیکولوژی (ethnomusicology) (یا: بررسی علمی موسیقی اقوام و ملل) اصطلاحی که شکل بسط یافتۀ مفاهیم قدیم تر این عرصه یعنی مطالعۀ موسیقی های غیرغربی، همچون «موسیقی قومی» یا «موسیقی جهان» است؛ این علم، مطالعۀ انسان شناسانۀ موسیقی به منزلۀ پدیده ای فرهنگی - شاخص و یکی از مفاهیم جهانی رفتار اجتماعی انسانی است. اتنوموزیکولوژی از مطالعه و بررسی الگوهای «غریب» آسیایی در اروپا و موسیقی سرخ پوستان امریکا در اواخر قرن ۱۹ تکامل یافت. از دهۀ ۱۹۵۰ روندی تدریجی برای شکل دهی به دیدگاه ها و نظریه های مطرح شده توسط موسیقی شناسی تطبیقی ایجاد شد، که بر گردآوری، مستندسازی، نظام مندسازی، طبقه بندی، ترانویسی، و تحلیل در کنار انسان شناسی موسیقی تأکید داشت؛ تأکید انسان شناسی موسیقی نیز بر دوران های تعیین شدۀ حوزۀ کار، مشاهدۀ شراکتی، آموزش مهارت های اجرایی سازی و آوازی پژوهشگران، و جست وجو به دنبال عملکردهای اجتماعی موسیقی بود. اتنوموزیکولوژی سعی دارد موسیقی فرهنگ ها را به مثابۀ نظام هایی کامل یا «فرهنگ های موسیقایی» بشناسد، اما گرایش عمومی از طریق مطالعات و پژوهش ها بر محور مسائل نظری ویژه ای مانند نقش موسیقی در درمان، نقش فرهنگی و نمادگرایی در سازهای موسیقی، و رابطۀ اصول زیباشناسی موسیقی، ارزش ها، و قدرت اجتماعی، متمرکز شده است. متخصصان این علم بیش از پیش خود را درگیر اصول اخلاقی این عرصه و مسائل سیاسی نمایندگیِ موسیقی جمعیت های مهاجر، رابطۀ میان موسیقی مسائل نژادی، هویت در ساختار محلی، و مطالعۀ موسیقی های مردمی سراسر جهان می یابند.
اِتنوموزیکولوژی (ethnomusicology) (یا: بررسی علمی موسیقی اقوام و ملل) اصطلاحی که شکل بسط یافتۀ مفاهیم قدیم تر این عرصه یعنی مطالعۀ موسیقی های غیرغربی، همچون «موسیقی قومی» یا «موسیقی جهان» است؛ این علم، مطالعۀ انسان شناسانۀ موسیقی به منزلۀ پدیده ای فرهنگی - شاخص و یکی از مفاهیم جهانی رفتار اجتماعی انسانی است. اتنوموزیکولوژی از مطالعه و بررسی الگوهای «غریب» آسیایی در اروپا و موسیقی سرخ پوستان امریکا در اواخر قرن ۱۹ تکامل یافت. از دهۀ ۱۹۵۰ روندی تدریجی برای شکل دهی به دیدگاه ها و نظریه های مطرح شده توسط موسیقی شناسی تطبیقی ایجاد شد، که بر گردآوری، مستندسازی، نظام مندسازی، طبقه بندی، ترانویسی، و تحلیل در کنار انسان شناسی موسیقی تأکید داشت؛ تأکید انسان شناسی موسیقی نیز بر دوران های تعیین شدۀ حوزۀ کار، مشاهدۀ شراکتی، آموزش مهارت های اجرایی سازی و آوازی پژوهشگران، و جست وجو به دنبال عملکردهای اجتماعی موسیقی بود. اتنوموزیکولوژی سعی دارد موسیقی فرهنگ ها را به مثابۀ نظام هایی کامل یا «فرهنگ های موسیقایی» بشناسد، اما گرایش عمومی از طریق مطالعات و پژوهش ها بر محور مسائل نظری ویژه ای مانند نقش موسیقی در درمان، نقش فرهنگی و نمادگرایی در سازهای موسیقی، و رابطۀ اصول زیباشناسی موسیقی، ارزش ها، و قدرت اجتماعی، متمرکز شده است. متخصصان این علم بیش از پیش خود را درگیر اصول اخلاقی این عرصه و مسائل سیاسی نمایندگیِ موسیقی جمعیت های مهاجر، رابطۀ میان موسیقی مسائل نژادی، هویت در ساختار محلی، و مطالعۀ موسیقی های مردمی سراسر جهان می یابند.
wikijoo: اتنوموزیکولوژی