آتنائوم (مجله بریتانیایی). آتنائوم ( به انگلیسی: The Athenaeum ) ، نام یک مجله ادبی است که از سال ۱۸۲۸ تا سال۱۹۲۱ در لندن انگلستان منتشر می شد.
در سال ۱۸۲۸ توسط جیمز سیلک باکینگهام تأسیس شد. وی چند هفته بعد آن را به فردریک موریس و جان استرلینگ فروخت، آن ها موفق به سودآور کردن آن نشدند. در ۱۸۲۹ چارلز منتورث دیلک سردبیر و مالک بخشی از آن شد، او تا حد زیادی تأثیرگذاری مجله را گسترش داد. در ۱۸۴۶ او از سردبیری مجله کناره گیری کرد و به دیلی نیوز لندن رفت. اما مقالات قابل توجهی در آتنائوم منتشر کرد. توماس کیبل هروی که شاعر و منتقد بود به جای دیلک سردبیر آتنائوم شد و از سال ۱۸۴۶ تا ۱۸۵۳ که به علت بیماری استعفا داد در آن جا خدمت می کرد.
جورج دارلی در سالهای اولیه کارشناس اعضاء مجله بود، و جرارد مَسی در طول سال های ۱۸۵۸ تا ۱۸۶۸ در مجله نقدهای ادبی زیادی بویژه در زمینه شعر نوشت. تئودور واتس دانتون به طور منظم به عنوان منتقد اصلی شعر از سال ۱۸۷۵ تا ۱۸۹۸ مشارکت می کرد. از سال ۱۸۰۶۰ تا ۱۹۰۱ فردریک جرج استفنس سردبیر هنری مجله بود. زمانی که به خاطر مخالفت غیرمعمول او با امپرسیونیسم جانشین راجر فرای شد، استفنس تا سال ۱۹۰۴ به مشارکت خود در زمینهٔ نقد کتاب و نوشتن آگهی های درگذشت ادامه داد. آرتور سایمونز در سال ۱۸۹۱ به جمع کارکنان مجله پیوست.
از سال ۱۸۷۱ تا ۱۹۰۰ نورمن مک کول سردبیر مجله بود. [ ۱] در طی قرن نوزدهم، لرد کلوین مشارکت هایی در مجله داشت. در اوایل قرن بیستم ماکسبیربوهم، ادموند بلاندن، تی. اس. الیوت، رابرت گریوز، توماس هاردی، آلدوس هاکسلی، جولیان هاکسلی، ادیت سیتول، کاترین منسفیلد و ویرجینیا وولف از جمله مشارکت کنندگان آن بودند.
جرالدین جوس بری از سال ۱۸۴۹ تا ۱۸۸۰ بیش از ۲۳۰۰ نقد در آن مجله نوشت. او از معدود زنانی بود که برای آتنائوم نقد می نوشت واز ۱۸۵۴ نقدهایش را به طور مرتب به مجله می فرستاد. او به رمان هایی که اخلاق شخصیت اش را نشان می داد و همین طور سرگرم کننده بود امتیاز بالایی می داد، ولی از موضوع زنان سقوط کرده که در ادبیات عصر ویکتوریا بسیار رایج بود انتقاد می کرد. در نیمه دوم دههٔ ۱۸۵۰ ویرایش بخش «رمان های جدید» به جوس بری واگذار شد. [ ۲]
نامه ای از جِی. اس. کاتن که در ۱۹۰۵ در این مجله چاپ شده است، قطعاً اولین منبع شناخته شده در مورد مسابقه کریکت در هندوستان است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال ۱۸۲۸ توسط جیمز سیلک باکینگهام تأسیس شد. وی چند هفته بعد آن را به فردریک موریس و جان استرلینگ فروخت، آن ها موفق به سودآور کردن آن نشدند. در ۱۸۲۹ چارلز منتورث دیلک سردبیر و مالک بخشی از آن شد، او تا حد زیادی تأثیرگذاری مجله را گسترش داد. در ۱۸۴۶ او از سردبیری مجله کناره گیری کرد و به دیلی نیوز لندن رفت. اما مقالات قابل توجهی در آتنائوم منتشر کرد. توماس کیبل هروی که شاعر و منتقد بود به جای دیلک سردبیر آتنائوم شد و از سال ۱۸۴۶ تا ۱۸۵۳ که به علت بیماری استعفا داد در آن جا خدمت می کرد.
جورج دارلی در سالهای اولیه کارشناس اعضاء مجله بود، و جرارد مَسی در طول سال های ۱۸۵۸ تا ۱۸۶۸ در مجله نقدهای ادبی زیادی بویژه در زمینه شعر نوشت. تئودور واتس دانتون به طور منظم به عنوان منتقد اصلی شعر از سال ۱۸۷۵ تا ۱۸۹۸ مشارکت می کرد. از سال ۱۸۰۶۰ تا ۱۹۰۱ فردریک جرج استفنس سردبیر هنری مجله بود. زمانی که به خاطر مخالفت غیرمعمول او با امپرسیونیسم جانشین راجر فرای شد، استفنس تا سال ۱۹۰۴ به مشارکت خود در زمینهٔ نقد کتاب و نوشتن آگهی های درگذشت ادامه داد. آرتور سایمونز در سال ۱۸۹۱ به جمع کارکنان مجله پیوست.
از سال ۱۸۷۱ تا ۱۹۰۰ نورمن مک کول سردبیر مجله بود. [ ۱] در طی قرن نوزدهم، لرد کلوین مشارکت هایی در مجله داشت. در اوایل قرن بیستم ماکسبیربوهم، ادموند بلاندن، تی. اس. الیوت، رابرت گریوز، توماس هاردی، آلدوس هاکسلی، جولیان هاکسلی، ادیت سیتول، کاترین منسفیلد و ویرجینیا وولف از جمله مشارکت کنندگان آن بودند.
جرالدین جوس بری از سال ۱۸۴۹ تا ۱۸۸۰ بیش از ۲۳۰۰ نقد در آن مجله نوشت. او از معدود زنانی بود که برای آتنائوم نقد می نوشت واز ۱۸۵۴ نقدهایش را به طور مرتب به مجله می فرستاد. او به رمان هایی که اخلاق شخصیت اش را نشان می داد و همین طور سرگرم کننده بود امتیاز بالایی می داد، ولی از موضوع زنان سقوط کرده که در ادبیات عصر ویکتوریا بسیار رایج بود انتقاد می کرد. در نیمه دوم دههٔ ۱۸۵۰ ویرایش بخش «رمان های جدید» به جوس بری واگذار شد. [ ۲]
نامه ای از جِی. اس. کاتن که در ۱۹۰۵ در این مجله چاپ شده است، قطعاً اولین منبع شناخته شده در مورد مسابقه کریکت در هندوستان است.
